Als je het maar genoeg wilt, en je concentreert je met je laatste krachten op je verlangen, dan zul je in het midden van de slag, wat het einde had moeten zijn, net op het moment dat de bronzen speer van Menelaos je nek dreigt te doorboren, uit je zelfgemaakte ellende worden opgeheven en in Helena’s bed worden gelegd, de harde grond vervangen door haar zachte kussens, gebroken botten door haar zachte huid, de stank van paarden- en mensenvlees door haar lavendel parfum, en je zult niets, behalve dat zij je onheroïsche ontsnapping zal vergeten, behalve dat zul je niets meer te wensen hebben.